Wat ik erg fijn vind is dat de pedagogisch medewerkers ook de ontwikkeling in de gaten houden, op lichamelijk en sociaal gebied. Eens per jaar vullen ze een observatielijst in en als er dingen zijn die hen opvallen dan delen ze dat. Doordat er foto's worden gemaakt, en laatst ook een filmpje, krijg ik thuis mee wat Elize allemaal beleeft. Dus ondanks dat we veel samen thuis zijn geweest het afgelopen jaar, kon ik Elize met een gerust hart loslaten!”

Het kinderdagverblijf zorgt voor een goede werk-privébalans. Ik heb een flexibele baan en ben ook weleens vrij op dagen dat de kinderen naar de opvang gaan. Zo hebben we tijd en energie voor de verbouwing van ons huis.

Ik werk parttime en sinds Elize doorslaapt, heb ik overdag meer energie voor de kinderen. Olav gaat één ochtend in de week naar de peuterspeelzaal, waardoor ik tijd alleen heb met Elize. Hij ging altijd al met veel plezier naar het kinderdagverblijf, dus ik had het volste vertrouwen dat ook Elize het hier naar haar zin zou hebben. Daar hebben ze alle energie en creativiteit om haar de hele dag te vermaken.

Het kinderdagverblijf heeft een waardevolle rol gespeeld het afgelopen jaar. Het spelen met andere kinderen is goed voor de ontwikkeling van sociale vaardigheden. Vooral fijn nu je minder op bezoek gaat of mensen thuis kunt ontvangen. De pedagogisch medewerkers doen ontzettend leuke en creatieve dingen met de kinderen, wat ook eens heel leerzaam is! Ze werken met thema’s; zo onderzochten ze een knuffelbeer en gingen de allerkleinsten op ontdekking met tissues in het thema ‘ziek & gezond’. Laatst hadden ze een wasmand veranderd in een ballenbak, Elize vond het helemaal geweldig! Op de opvang zien ze dat Elize zich verwondert als ze zichzelf in de spiegel ziet, ze in het keukentje steeds de deurtjes open en dicht doet of als ze ‘kiekeboe’ met haar spelen.

Het is heel bijzonder om te zien hoe Elize van een baby is veranderd in een dreumes die met de pot mee-eet en echt een eigen willetje ontwikkelt. Zo wijst ze met haar vingertje en roept: ‘die, die, die!’, brabbelt volop en eet als een Rupsje Nooitgenoeg. We verbazen ons over wat er allemaal in gaat; laatst at ze drie boterhammen tussen de middag!

Elize is een vrolijk, goedlachs meisje met humor. Wat erg grappig is, is dat ze haar bord gebruikt als hoedje en haar speelgoedkopje als clownsneus, en hierom zelf het hardst lacht. Ze poseert ook graag als model, zelfs als er geen camera in de buurt is en vindt boekjes lezen erg leuk. Alles houdt ze in de gaten, want ze is heel nieuwsgierig. Tijdens het oefenen met los staan, heeft ze een stralende glimlach op haar gezicht. Aan haar mimiek zie je goed hoe Elize zich voelt: als ze zich verwondert, wordt ze heel blij!

kinderwereld

Stap in de

Het is mooi om te zien dat ieder kind zijn of haar eigen route volgt naar de mijlpaal van één jaar. Ik denk dat het meest belangrijke is om daarbij vooral je gevoel te volgen en je kind niet met andere kinderen te vergelijken. Elize haar eerste verjaardag vieren we met een ‘cake smash’: ik bakte een taart en Rick maakte de foto’s. Erg leuk! Al was Elize een beetje te keurig en smeerde ze niet met de taart. We hebben haar familie verspreid over drie weekenden uitgenodigd, Elize genoot van alle aandacht tijdens haar verjaardagsfeestjes.

Wat mij het afgelopen jaar heeft verwonderd is dat Elize alles zo snel oppikt. Op een gegeven moment kreeg ze interesse in het loopkarretje, en toen ik haar erachter zette, liep ze zó weg! Alsof ze helemaal niet hoefde te oefenen.

Elize is heel anders dan Olav, niet alleen qua karakter. Olav heeft blauwe ogen en superblond haar, Elize is donkerblond en hoewel acht van de negen kleinkinderen van mijn oma bruine ogen hebben, is Elize het eerste achterkleinkind (van de tien!) met bruine ogen. Best bijzonder!

De start met Elize middenin het begin van de coronacrisis was best eenzaam; je maakt allerlei plannen en wilt je kleintje trots aan iedereen laten zien. Via een raambezoek is dat dan toch wat afstandelijk. Extra eenzaam was het omdat Olav tijdens de kraamweek verkouden was en hij ook nog eens niet thuis mocht zijn als de kraamverzorgster er was. Fijn dat mijn ouders hem konden opvangen die week. Normaal gesproken werkt Rick in Utrecht, gelukkig werkte hij deze periode thuis.

Elize is een gezond meisje, dus daar hadden we geen zorgen over. De gebroken nachten waren wel pittig, omdat Olav en Elize niet tegelijk sliepen waardoor ik overdag niet echt kon uitrusten.

Ook moest Olav even wennen aan zijn zusje; in het begin was hij erg jaloers en niet altijd even lief voor haar. Nu geeft hij haar speelgoed om mee te spelen en laatst, toen ik Olav en Elize ophaalde bij het kinderdagverblijf, knuffelde hij haar en zei trots: ‘Elize is mijn zusje!’.

“Elize is onze tweede, haar broer Olav is nu drie jaar. Wat blijft het bijzonder om ouders te worden! De planning was dat ik in het ziekenhuis zou bevallen, maar omdat het zo snel ging is Elize thuis geboren. Gelukkig hadden we een hele fijne verloskundige, ik twijfelde er geen moment aan dat het goed zou gaan.

Ondanks de coronacrisis heb ik een normale zwangerschap gehad. Ik had erg veel steun aan en leuk contact met de andere moeders van centering pregnancy (CP). We deelden lief en leed in onze appgroep, dat was vooral heel fijn toen er weinig afspraken waren op het consultatiebureau. We hadden én hebben veel aan elkaars ervaringen, en delen leuke filmpjes en foto’s. Ik kan CP echt iedereen aanraden, óók aan moeders die al eerder een kind hebben gekregen!